Piękno wspólnej przestrzeni

W nowym roku wracamy z naszym cyklem „Wielcy projektują małą architekturę”. Na dobry początek Le Corbusier – geniusz architektoniczny, który nie skończył żadnej kierunkowej szkoły, a został okrzyknięty papieżem modernizmu. To także ważna postać dla osób zajmujących się małą architekturą. Sprawdźcie dlaczego!

Le Corbusier jak Picasso

Jak dobrze zapamiętać tego architekta? Najlepiej przez porównanie do wybitnego Picassa. Hiszpański malarz miał duży wpływa na rozwój malarstwa XX wieku, natomiast bez Corbusiera nie istniałaby nowoczesna architektura XX wieku. Obaj panowie, choć nie mieli kierunkowego wykształcenia, znacząco wpłynęli na swoje dziedziny i byli prekursorami wielu rozwiązań. Corbusier (a właściwie Charles Edouard Jeanneret) uczył się podróżując po Europie i odbywając praktyki w pracowniach ważnych osobistości nowoczesnej architektury m.in. Auguste'a Perreta i Petera Behrensa.

Co jeszcze? Obaj na początku wierni byli klasycznej sztuce, by po wielu doświadczeniach stworzyć własny, nowoczesny styl. W końcu warto podkreślić ich ogromną pracowitość do ostatnich dni życia. Swoimi projektami mogliby obdarować kilku artystów.

Plany urbanistyczne miast

Le Courbusier przez całe życie wykonał kilkadziesiąt planów urbanistycznych miast, ale większość z nich (ze względu na ich radykalność architektoniczną) nie została wcielona w życie. Warto jednak pamiętać, że to właśnie on twierdził, że idealne miasto powinno dostarczać jego mieszkańcom słońca, zieleni i przestrzeni. Wprowadził wysoką zabudowę, gdyż chciał zaoszczędzić dużo terenu pod parki i zieleń. Tego twórcę można więc nazwać nie tylko ojcem modernizmu, ale też ojcem nowoczesnych osiedli, w których bardzo ważą rolę odgrywają tereny zielone z małą architekturą.

„Drobny design” obok wielkich budowli

Le Corbusier, który ma na swoim koncie projekt siedziby Ligi Narodów w Genewie (niezrealizowany) oraz projekt urbanistyczny zupełnie nowego miasta w Indiach Czandigarh. Realizował również mniejsze dzieła. Na uwagę zasługuje jego FOTEL GRAND CONFORT z 1928 roku, wykonany w duecie z Charlotte Perriandem. Jego design opiera się na zestawieniu pięciu prostokątnych poduszek skórzanych, które umieszczono na stelażu z chromowanych rurek stalowych. Był to bardzo innowacyjny jak na owe czasy pomysł i w późniejszym okresie chętnie kopiowany i naśladowany. Fotel ten od 1965 roku produkuje włoska firma Cassina.

Wersja w betonie:

Najważniejsze projekty (zrealizowane): - dom studentów szwajcarskich w Paryżu (1931), - kościół Notre Dame du Haut w Ronchamp (Alzacja, 1950), - klasztor La Tourette koło Lyonu (1957-1960), - liczne małe domy mieszkalne, np. Villa Savoye koło Paryża (1929-1931) czy dom na osiedlu Weissenhof w Stuttgarcie (1927).

Najważniejsze projekty (niezrealizowane):

- projekt siedziby Ligi Narodów w Genewie (1927), - projekt Pałacu Sowietów w Moskwie (1931), - wizje urbanistyczne np. Miasto współczesne, Miasto promienne czy Plan Voisin.